De eerste stageweek
Door: Lotte Brink
Blijf op de hoogte en volg Lotte
15 September 2013 | Sri Lanka, Digana
De week is voorbij gevlogen!
Afgelopen maandag begonnen we met onze eerste stagedag. We hadden de keuze uit drie ‘syndroom van down’ schooltjes. De tweede school sprak ons het meeste aan, dus daar gaan we morgen officieel beginnen! Ik moet zeggen dat ik toch wel een beetje zenuwachtig ben, omdat we nog niet precies weten hoe onze dag daar uit gaat zien.
De rest van de week liepen we stage bij Home of Hope. Dit was echt ontzettend leuk! We hebben al veel kinderen gezien en geholpen! Zelf had ik een kindje die binnenkort geopereerd moet worden aan zijn voet. Nu moet ik ervoor zorgen dat zijn voet sterk wordt, zodat hij hem weer sneller kan belasten na zijn operatie. Hij is echt heel enthousiast en vind alles leuk wat je met hem gaat doen. Ik vind het mooi om te zien dat deze jongen hier zo in op kan gaan en glunderend de activiteiten doet.
We hadden ook een meisje in het water die in de therapieruimte nergens op reageert, maar in het water helemaal los komt. Ze loopt dan te schaterlachen en vind het helemaal geweldig. Wat ook heel mooi was aan dat moment, is dat je haar moeder glunderend vanaf de kant toe ziet kijken. Zo’n moment wat dan ontstaat is echt onbeschrijfelijk, dat geeft echt een goed gevoel!
Verder zien we hier veel kinderen met CP’s (cerebral palsy), vergroeiingen en verstandelijke beperkingen. Een CP is een gevolg van hersenschade die optreedt voor, tijdens, of kort na de geboorte. Het is een van de meest voorkomende redenen waarom kinderen moeilijkheden vertonen in bewegingen. Je kan dit probleem niet meer verhelpen, maar je kan er wel voor zorgen dat het niet verergert.
Na dus de hele week stage gelopen te hebben zijn we er in het weekend lekker op uit gegaan! We zijn met de bus naar Dambulla gegaan en hebben daar ‘The golden temple’ bezichtigd. De bus was erg hobbelig en er werden een paar flink misselijk, maar ik heb lekker mijn ogen dicht gedaan en ben in slaap gevallen. De tempel viel me eerlijk gezegd nogal tegen. Ik hou er sowieso niet zo van om uren in een tempel rond te gaan lopen, maar ik vind het wel leuk om er even naar te kijken. Kort gezegd was de tempel nogal simpel en stond er in elke ruimte wel 10 keer hetzelfde beeld. Een beetje saai dus. Gelukkig was de weg naar beneden wel leuk en kregen we gezelschap van de vele apen die er rondliepen! Die beesten zijn echt hilarisch! Vervolgens zijn we met de bus naar Sigirya gegaan. Hier hebben we een hostel opgezocht en zijn we meteen eten gaan bestellen, want we hadden honger. Na TWEE UUR wachten was eindelijk ons eten klaar. We hebben het lekker op zijn hollands naar binnen geschrokt en zijn daarna ons bed ingedoken. De volgende dag zijn we naar Sigiriya Rock gegaan. Dit is een rots die je kan beklimmen. In het totaal zijn het 2200 treden, maar het viel me gelukkig mee hoe zwaar het was. Er was heel mooi uitzicht en doordat het zonnetje scheen zijn we ook nog bijgekleurd! Toen we boven waren aangekomen zijn we van het uitzicht gaan genieten en daarna weer naar beneden gelopen, waar we de bus terug naar Kandy hebben gepakt. Toen we rustig in de bus zaten kwamen er twee mannen met een tamboerijn binnen lopen. Ineens begonnen ze in het singalees te praten, te zingen en muziek te maken. Ik vond het echt verschrikkelijk. Ik was net op het punt dat ik lag te slapen en opeens begonnen ze naast mijn oor te tetteren. Na een half uur hielden ze gelukkig op en liepen ze de bus weer uit.
In Kandy aangekomen hebben we een restaurantje opgezocht en zijn gaan avondeten. Na een heerlijk diner zijn we de bus naar Digana gaan zoeken. Gelukkig zagen we hem snel en gingen we naar binnen. Binnen aangekomen schrokken we ons helemaal dood. Die bus was stamp en stamp vol! We pasten er nog maar net bij en we stonden tegen iedereen aangeprakt die je om je heen stond. Toen ging de bus rijden, nou ik ben blij dat ik me staande kon houden. Het scheelde niet veel of ik was gevallen. Ik denk dat er dan een domino had ontstaan, ook best leuk om een keer uit te proberen haha. Na een uur waren we aangekomen in Digana en hebben we een tuktuk naar Home of Hope gepakt.
Vandaag hadden we wasdag en nu zijn we al de hele ochtend bezig met de was. Wat een werk is dat! Mama, ik ben blij dat jij over vijf maanden mijn was weer doet! :)
Ik heb trouwens nog een vraag aan jullie allemaal. We zijn nog opzoek naar sponsors die elke maand 5 euro over willen maken/af willen laten schrijven via automatisch incasso. Dit geld wordt gebruikt voor de lopende kosten, zoals de salarissen van de Sri Lankaanse fysiotherapeuten en het onderhouden van het zwembad. Je kan het geld overmaken op de rekening van Sri Lanka 4All te Zeewolde. Het rekeningnummer is 55.25.95.608. Alvast bedankt!
Afgelopen maandag begonnen we met onze eerste stagedag. We hadden de keuze uit drie ‘syndroom van down’ schooltjes. De tweede school sprak ons het meeste aan, dus daar gaan we morgen officieel beginnen! Ik moet zeggen dat ik toch wel een beetje zenuwachtig ben, omdat we nog niet precies weten hoe onze dag daar uit gaat zien.
De rest van de week liepen we stage bij Home of Hope. Dit was echt ontzettend leuk! We hebben al veel kinderen gezien en geholpen! Zelf had ik een kindje die binnenkort geopereerd moet worden aan zijn voet. Nu moet ik ervoor zorgen dat zijn voet sterk wordt, zodat hij hem weer sneller kan belasten na zijn operatie. Hij is echt heel enthousiast en vind alles leuk wat je met hem gaat doen. Ik vind het mooi om te zien dat deze jongen hier zo in op kan gaan en glunderend de activiteiten doet.
We hadden ook een meisje in het water die in de therapieruimte nergens op reageert, maar in het water helemaal los komt. Ze loopt dan te schaterlachen en vind het helemaal geweldig. Wat ook heel mooi was aan dat moment, is dat je haar moeder glunderend vanaf de kant toe ziet kijken. Zo’n moment wat dan ontstaat is echt onbeschrijfelijk, dat geeft echt een goed gevoel!
Verder zien we hier veel kinderen met CP’s (cerebral palsy), vergroeiingen en verstandelijke beperkingen. Een CP is een gevolg van hersenschade die optreedt voor, tijdens, of kort na de geboorte. Het is een van de meest voorkomende redenen waarom kinderen moeilijkheden vertonen in bewegingen. Je kan dit probleem niet meer verhelpen, maar je kan er wel voor zorgen dat het niet verergert.
Na dus de hele week stage gelopen te hebben zijn we er in het weekend lekker op uit gegaan! We zijn met de bus naar Dambulla gegaan en hebben daar ‘The golden temple’ bezichtigd. De bus was erg hobbelig en er werden een paar flink misselijk, maar ik heb lekker mijn ogen dicht gedaan en ben in slaap gevallen. De tempel viel me eerlijk gezegd nogal tegen. Ik hou er sowieso niet zo van om uren in een tempel rond te gaan lopen, maar ik vind het wel leuk om er even naar te kijken. Kort gezegd was de tempel nogal simpel en stond er in elke ruimte wel 10 keer hetzelfde beeld. Een beetje saai dus. Gelukkig was de weg naar beneden wel leuk en kregen we gezelschap van de vele apen die er rondliepen! Die beesten zijn echt hilarisch! Vervolgens zijn we met de bus naar Sigirya gegaan. Hier hebben we een hostel opgezocht en zijn we meteen eten gaan bestellen, want we hadden honger. Na TWEE UUR wachten was eindelijk ons eten klaar. We hebben het lekker op zijn hollands naar binnen geschrokt en zijn daarna ons bed ingedoken. De volgende dag zijn we naar Sigiriya Rock gegaan. Dit is een rots die je kan beklimmen. In het totaal zijn het 2200 treden, maar het viel me gelukkig mee hoe zwaar het was. Er was heel mooi uitzicht en doordat het zonnetje scheen zijn we ook nog bijgekleurd! Toen we boven waren aangekomen zijn we van het uitzicht gaan genieten en daarna weer naar beneden gelopen, waar we de bus terug naar Kandy hebben gepakt. Toen we rustig in de bus zaten kwamen er twee mannen met een tamboerijn binnen lopen. Ineens begonnen ze in het singalees te praten, te zingen en muziek te maken. Ik vond het echt verschrikkelijk. Ik was net op het punt dat ik lag te slapen en opeens begonnen ze naast mijn oor te tetteren. Na een half uur hielden ze gelukkig op en liepen ze de bus weer uit.
In Kandy aangekomen hebben we een restaurantje opgezocht en zijn gaan avondeten. Na een heerlijk diner zijn we de bus naar Digana gaan zoeken. Gelukkig zagen we hem snel en gingen we naar binnen. Binnen aangekomen schrokken we ons helemaal dood. Die bus was stamp en stamp vol! We pasten er nog maar net bij en we stonden tegen iedereen aangeprakt die je om je heen stond. Toen ging de bus rijden, nou ik ben blij dat ik me staande kon houden. Het scheelde niet veel of ik was gevallen. Ik denk dat er dan een domino had ontstaan, ook best leuk om een keer uit te proberen haha. Na een uur waren we aangekomen in Digana en hebben we een tuktuk naar Home of Hope gepakt.
Vandaag hadden we wasdag en nu zijn we al de hele ochtend bezig met de was. Wat een werk is dat! Mama, ik ben blij dat jij over vijf maanden mijn was weer doet! :)
Ik heb trouwens nog een vraag aan jullie allemaal. We zijn nog opzoek naar sponsors die elke maand 5 euro over willen maken/af willen laten schrijven via automatisch incasso. Dit geld wordt gebruikt voor de lopende kosten, zoals de salarissen van de Sri Lankaanse fysiotherapeuten en het onderhouden van het zwembad. Je kan het geld overmaken op de rekening van Sri Lanka 4All te Zeewolde. Het rekeningnummer is 55.25.95.608. Alvast bedankt!
-
16 September 2013 - 19:35
Rene En Annemiek:
Hoi Lotte,
Wat een verhaal zeg. En dan ben je nog maar net begonnen!
Een totaal andere wereld. Wij kennen dit alleen van national geographic.
Dat verhaal van die padden in de douche!.......
Heel veel succes en werkplezier!
Rene en Annemiek -
16 September 2013 - 19:35
Rene En Annemiek:
Hoi Lotte,
Wat een verhaal zeg. En dan ben je nog maar net begonnen!
Een totaal andere wereld. Wij kennen dit alleen van national geographic.
Dat verhaal van die padden in de douche!.......
Heel veel succes en werkplezier!
Rene en Annemiek -
17 September 2013 - 17:58
TedR:
Hooi Lotte,
Wat heb je in korte tijd al veel meegemaakt en je verhaalt het ook leuk. Vooral die spontane contacten op je verkenningstocht zijn eigenlijk wat het meeste indruk maakt en je altijd bij blijft.
De eerste 'werkweek' zit er op en is je goed bevallen : Houden zo!
Groet van TedR
-
19 September 2013 - 19:36
Annika Haverkort:
Hallo Lotte!
Ik schrijf voor de Hogeschoolkrant van Windesheim en we zouden graag een artikel aan jou en je stage wijden! Ik zou heel graag met je in contact komen, één dezer dagen. Ik heb je ook gemaild en op facebook een bericht gestuurd, dus hopelijk zie je dit niet als stalken ;) Lijkt het je leuk om over je eerste ervaringen te vertellen en waarom je daar precies bent? Dan hoor ik graag van je!
Sowieso nog een bijzondere tijd, daar in Sri Lanke!
Met hartelijke groet,
Annika Haverkort -
21 September 2013 - 22:49
Marja Schumacher:
Hee Lotte,
Tjeetje wat heb jij al een spannende avonturen meegemaakt!!
Al veel gezien en veel beleefd!!
Het is leuk om alles zo op de voet te kunnen volgen en zien weer uit naar je volgende avonturen van de afgelopen week!!
Heel veel liefs van ons en een dikken kus van Ian en Jay voor jou!! XX
Lieve groeten van Marco en Marja!! XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
